[hilobiak dauden tokitik igarotzean]
Hilobiak dauden tokitik igarotzean
— edozein tokitatik igarotzean dago giza-hautsa —
zenbat gaiztakeria datzan han sakabanatuta,
ondare moduan haragian daramaten
beste gizakien arnasa izateko prest:
zenbat saldukeria zikoitz ari da hortzak karraskatzen
eta kontuak egiten etorkizunarekin:
zenbat zitalkeria amorratzen dagoen oraindik
zitalkeria osoa burutu ez izateagatik.
Hori guztia da gizateria.
Baina mendi, muino, larre,
basamortu eta basoetako hauts artean,
edo itsaso sakoneko ilunpe itxienetan
geruza bigun moduan likatsu
jalki den hauts horretan — zenbat amets datzan
handitasunez beterik, baina handitasun hori
suntsitu, saldu eta kondenatu zuten
gizateria diren horiek.
Ez da inoiz testuingurua edo historia izan
ezta patua ezta probidentzia ere,
handitasuna hil duena edozein gauzatan,
izan inperio, lan edo une batez zoriontsuago
izateko keinu bizi huts.
Ez, hiltzailea izan da beti ezkutatzen dena
beste gizateria batean.
Hildakoen eta hiltzaileen hauts artean
igarotzen gara. Eta hauts izango gara
haiek diren bezala. Bigarrenak zigorgabe beti,
oraindik eta betiko kontsolaezin lehenengoak.
Inongo bakek ez digu gaiztakeriaren kalte-ordainik emango.
1971/5/27